Kırşehir’de her ne hikmetse, odalar ve sivil toplum örgütleri adeta ele geçirilmiş durumda.
Her seçimde, seçilenler belli.
"Ben koltuktan kalkmam" diyenler, oturduğu koltuğa hakkını vermeyip orada çakılı kalanlar, "Yeter" deyip çekilmeyenler…
Şöyle bir bakıldığında, Kırşehir halkına hiçbir hizmeti olmayan odalar ve sivil toplum kuruluşları bir şekilde ele geçirilmiş ve üyeler sessiz bir şekilde sadece bürolar gibi kullanılıyor.
Oysaki, diğer illere baktığımızda bu tür odalar ve sivil toplum kuruluşları öylesine güzel çalışıyor ki, şehre yön veriyor, gelişimine katkı sağlıyorlar. Bizim odalarda ise durum farklı; adeta zaman geçiriliyor, kahve içiliyor.
Çevre illerde siyasiler, atanmışlar, seçilmişler, odalar ve sivil toplum kuruluşları tek vücut olmuşken, bizde neden bir araya gelinemiyor? Kırşehir’deki odalar ve sivil toplum örgütleri sadece tabela odası ve derneği olmaktan ileri gidemiyor.
Kırşehir’in eksikleri çok, ancak bu odalar amacına uygun işler yapsalar, gönül şehri Kırşehir’inin gelişmesine çok büyük katkı sağlarlar.
Bir araya gelmeyen seçilmişler ve oda başkanlarından ne tür bir hizmet beklenebilir ki?
Mevcut oda ve sivil toplum başkanları, bence gönül şehrinin önünü daha fazla tıkamamalıdır.
Kendine bile faydası olmayan insanlardan, gönül şehrine fayda beklemek, hayal görmek gibi bir şey.
Ancak, biz de hayalimizin gerçekleşmesini istiyoruz.
Bir oda veya sivil toplum örgütü başkanının iki dönem görev yaptıktan sonra, bence görevi kendiliğinden bırakması gerekir.
Türkiye’de ise durum öyle değil; seçilenler, ölene kadar koltukta kalmayı, kabre giderken bile koltuk istemeyi hedefliyor.
Seçmenleri kandırdıkları gibi, melekleri kandırabilseler, inanıyorum ki oraya bile koltukla giderler.
Bugün Kırşehir’de durum ne?
Yeter artık, ben çekileyim, şehre hizmet verecek yeni ekipler gelsin diyen var mı?
Boş zamanı olan herkes bir şekilde oda başkanı olmuş.
Şöyle düşünüyorum; bu insanlar, "Biz buraya niye geldik?
Gönül şehri Kırşehir’de üyelerimize niye faydalı olmuyoruz?" diye hiç düşünmüyorlar mı, merak ediyorum.
Şehrin en büyük lokomotifi olan odalar ve sivil toplum kuruluşlarının makamlarını daha fazla işgal etmeyin.
Bırakın gidin de yerinize, sizden daha iyi iş yapacak birileri gelsin.
Oda başkanlığına, hizmet etmek için geldiniz, ancak hizmet edemiyorsanız görevi bırakmanız gerekmez mi?
Doğrusu bu olur.
Ama biz kime diyoruz ki?
Kırşehir’de odalarda inanın kimsenin umurunda değil.
Kamuoyu bu durumu ciddi şekilde dile getirip, görevden uzaklaşmaları için gerekeni yapmalıdır.
Kırşehir’in geleceğini karartmaya kimsenin hakkı yok!
Demiş olsak da başkanlar hayatlarında koltuklarında memnun üyelerde mutlu biz de yazması düşüyor.