Eğitim ne durumda demeyiniz.
Göndermiş olduğunuz okullara bakınız.
Çocuklarınız eğitim veren hocaları tanıyınız.
Okullarda mezun olan çocuklarınıza sorunuz.
Dereceleri okullar dedikleriniz gerçekten öyle mi?
Bizim okul yıllarımızda eğitimde bir kalite vardı.
Öğretmenlerimizde disiplin kuraldı.
Kılık kıyafet hep aynıydı, sınıf farkı yoktu.
Belki okullarımız, sınıflarımız bu kadar lüks değildi fakat eğitimde bir kalite vardı.
Bizler eski, derme çatma, sobalı sınıflarda okuduk.
Sınıflarımız soğuk olsa da bizlerin içi sıcaktı.
Kırşehir’de o yıllarda her mahallede bir ilkokul iki ortaokul, dört lisemiz vardı.
Kale ortaokulu ve Cacabey şehrin merkezindeydi.
Tüm gençler kaleye ve Cacabey’e giderdi.
Kırşehir Lisesi, sanat okulu, imam hatip, Mehmet Akif...
Çok fazla lise yoktu.
Kırşehir’in bir ucunda oturan da, yakında olan da aynı okulda okurdu.
Bugünkü gibi çok ilkokul, ortaokul, lisemiz yoktu.
Bugün Her yerde çok amaçlı lise var, içi dolu mu?
Okuyan öğrencilere bakmalıyız.
Geçmişli yıllarda Okullarda giyim, kıyafet disiplini en öndeydi.
Disipline uymayan öğretmen okula, kurallara uymayan öğrenci sınıflara alınmazdı.
Eskiden her okulun bir özelliği, güzelliği vardı.
Liseye, sanat okuluna, imam hatibe, Mehmet Akife gidende bilinçli kayıt olurdu.
Sanat okulları gençleri sanat alanlarına yöneltirdi.
Sanat okullarını bitirenler branşlarında işyerleri açarlardı.
Liseli gençlerin hayali üniversite bitirmek olurdu.
İmam hatiplerde okuyanlar da öyleydi.
Her okulun kendine göre bir disiplin kuralı uygulanırdı.
İmam hatip liselerinin ayrı bir özelliği vardı.
Diğer ortaokullardan ve liselerden farkı; daha kuralcı, daha tutucu ve disiplinli olmasıydı.
Bugün ülkenin her yerine onlarca lise sanat okulu ve imam hatip açıldı.
Gelinen nokta içler acısı.
Her ile üniversite binaları dikildi, tabelaları asıldı, bölümler açıldı.
Eğitim değil, sadece gençler diplomalı oldu.
Bitiren işsizler ordusuna katılıyor, sokaklarda boş gezenler oluyor.
Bu ülkeyi 23 yıldır, o imam hatip okullarının sayısını durmadan artıran ama kafaları boşaltan eğitim sistemi konuşuluyor.
“dindar nesil” yetiştirmek...
Peki, hangi dindarlık?
Nasıl bir dindarlık?
Hangi araçlarla?
Hangi amaca ve ihtiyaca binaen?
Ne şekilde?
Bu soruların sayısını artıra bilirsiniz.
AKP’nin “dindar nesil” projesi de hızla çöküyor.
İmam hatipler arttı ama bir bakın bakalım, orada okuyan çocukların kaç tanesi namazında, niyazında, ibadetlerini aksatmıyor, Kuran nesli oluyor?
Açılan liselerde.
İşte böyle, içi boş, tın-tın binalar olmaktan ibaret kalıyor.
Eğitim ve öğretimin içi dolu olmayınca, verilen diplomanın sonu buraya çıkıyor.