Hayatın koşuşturmacası içinde çoğu zaman kendimi kaybettim. Çalıştım, çabaladım ama boşunaydı… Şimdi durup kendi özüme dönmenin, dünya yalanlarına kanmadan Allah’ın yolunu izlemenin vakti geldiğini hissediyorum. Bu dizeler, içimdeki o sessiz çağrının, nefis ve ahiret üzerine düşüncelerimin bir yansıması.
Çalış çabala nafile
Bir çark döner herkeze
Çark döndürür, kişi yer arar
Fazla çark etme nafile
Özün senin kıbleye
Uzak dur dünya sana gülse
Bülbül ol ahiret nefse
Dik dur kula kul olma
Allah sırat-ı müstakim emretmiş
Kanma yalan dünyaya
Geldin gidiyorsun nafile
Sormuşlar şaire ne istersin
Nefsim yalan dünya diyor
Yasanti günah giyor
Ben bıktım iki yüzlülerden
Ahiret ebed diyorum.
