Şu kadim coğrafyada savaş, katliam hiç durmadı.
İşgalci, katil İsrail Çocukları birer birer gözlerimizin önünde katlediyor.
Bombalanan Okullar.
Yerle bir edilen Hastaneler.
Cansız bedenlere dönüşen yaşlılar, kadınlar, bebekler…
Yıllardır bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın diyerek içine sığındığımız suskunluk ne zaman bitecek.
Herkes benim gibi bir kenara çekilmiş, sadece kendi hayatını, konforunu, kazancını düşünüyor.
Gözlerimizin önünde büyüyen acıya dönüp bakamıyoruz. Kulaklarımız sağır, kalplerimiz taş oldu.
Bu coğrafyada çocuklar ölüyor.
Mazlum ve masum insanlar katlediliyor.
Ve ben sadece silahı tutanı lanetliyor, ölen mazluma başsağlığı diliyorum,
Benim çocuğum olsaydı susar mıydım?
O katledilen senin çocuğun olsaydı susarmıydın?
O küçük beden bizim evimizin önüne düşseydi yine böyle kör mü kalırdık?
Artık yeter!
Medeniyetin sesi olduk ama bir çocuğun ölmesine mani olamadık.
Katil İsrail'in katlettiği çocuğun ağlaması kadar yankı uyandıramadık.
İnsanlık sustukça, Müslüman ülkeler sessiz kaldıkça, işgalci İsrail daha da azgınlaşıyor.
Zalimlerin, katillerin canlarına kıydığı çocukların katledilmesine izin vermemeliyiz.
Bugün susarsak, yarın çığlık atmaya bile hakkımız olmaz.
Çocuklar için.
İnsanlık için.
Filistin için.
Daha adil bir Dünya için.
Kahrolası İsrail için...
Şimdi, bari sesimiz çıksın!
