Türkiye’de siyaset sahnesi her dönemde hareketlidir.
İktidarda olmak ayrı bir yük, muhalefette kalmak ise ayrı bir konfor alanı gibi görülür.
Ama son yıllarda öyle bir algı oluştu ki, “iktidar ol, milletin yükünü sırtla; muhalefet ol, keyfini sür” anlayışı giderek yaygınlaşıyor.
Yazımızda iktidar övdüğümüz çıkmasın.
Gerçekten öyle mi peki?
Muhalefet Olmak Var Ya, Miss Gibi İş!”
İktidar olmak zor iş kardeşim!
Sabahın köründe kalk, krizle uğraş, dolar fırlasın sen suçlu ol, yağmur yağsın sen suçlu ol, güneş fazla açsın yine sen suçlu ol!
Milletin kahrını çek, bütçeyi denkleştir, biri “ekonomi çöktü!” desin, diğeri “zaten çökmüştü!” desin.
Yani iktidar olmak, biraz da sabır testi gibi.
Bir bakıyorsunuz, iktidar temsilcileri sabahın köründe ülkenin dört bir yanında açılışlara, kriz toplantılarına koşuyor.
Her adımları eleştiri altında.
Halkın en küçük şikâyeti bile doğrudan onlara yöneliyor.
Yollar tıkansa, Elektrik kesilse, yağmur yağsa, markette fiyat artsa oklar hükümete dönüyor.
Öte yanda muhalefet cephesine bakıyorsunuz…
Ohhh, değme keyfine!
Meclis’e gel, çayını iç, kürsüye çık “hükümet istifa!” de, sonra korumalı makam aracına bin, trafikte selektörle yol al.
Bir de sosyal medyada iki resim paylaş, binlerce beğeni gelsin.
“Bakın nasıl muhalefet yapıyoruz!” havası…
Yüksek maaşlar, devletin sağladığı tüm imkânlardan yararlanmak serbest.
Meclis’te rahat koltuklarda otur, arada birkaç sert çıkış yap, sosyal medyada alkış topla…
Sonra da “iktidar yanlış yapıyor” de.
Meydanlarda kalabalıklara “Millet geçinemiyor!” diye kürsüde bağır, sonra ay sonunda yüklü maaş hesabına yatsın.
O anda yüzündeki o politik hüzün bir anda yerini “maaşım gelmiş çok şükür” mutluluğuna bırakıyor.
Ama soruyorum: Bu mu muhalefet?
Muhalefet demek sadece eleştiren değil, çözüm üreten, toplumun önüne alternatif koyan demektir.
Sadece kürsüden bağırmakla, sosyal medyada gündem olmakla siyaset yapılmaz.
Halkın güvenini kazanmak için taşın altına elini koymak gerekir.
Oysa bugün birçok muhalif, iktidar sorumluluğunun ağırlığını taşımaktansa muhalefette kalmayı bir “konfor alanı” olarak görüyor.
Mevcut seçimlerin her zaman ikincisi olan CHP parti gibi.
Evet, iktidar olmak zor.
Ama gerçek siyasetçi, zoru seçendir.
Ama şaka bir yana, bu işin özü başka.
Muhalefet dediğin, sadece “karşı çıkmak” değildir; çözüm üretmektir, umut vermektir.
Yoksa herkes bağırır “yönetemiyorsunuz!” diye ama kimse sormaz: “Peki sen nasıl yöneteceksin?”
O yüzden sevgili muhalefet mensupları…
Bir gün gerçekten iktidar olmak istiyorsanız, önce o tatlı muhalefet konforundan bir adım dışarı çıkın.
Yoksa bu gidişle, milletin gözünde hep “çayını yudumlayıp tweet atan” kahramanlar olarak kalacaksınız.
Kısacası mesele, iktidar ya da muhalefet olmakta değil.
Mesele, ülkesine gerçekten hizmet etme niyetinde olmaktır.
Gerisi unvan, makam, maaş…
Hepsi gelip geçici.